दुई हरफ ओठहरू - संयुक्त गीत सङ्ग्रह समसामयिक अवस्थाको जीवन्त चित्रण बोक्न सफल भएको छ । यसमा कहिले दाजु-बहिनीको पीडाको अनुहारले यथार्थलाई डोऱ्याएको छ भने कहिले आकाश र धर्ती भएर युवाहरूको पीडालाई बाहिर ल्याएको छ । वास्तविक जीवनको सारगर्भित चित्र उतार्न नदी । र पहाड बलियो भएको छ भने आँसु र मुस्कानले मानिसहरूमा हुने भावुकतालाई चपक्क समातेको छ।

स्रष्टाहरूले देखाउन खोजेजस्तै जीवन उज्यालो पनि हो, अँध्यारो पनि हो । अँध्यारो सपना देख्नलाई हो भने उज्यालो विपना भोग्नलाई - जीवनको सार संघर्ष जहाँ अटुट रूपमा रहन्छ ।
गीताको गीत लेखन पहिले नै राम्रो थियो । उनले लेखेको एउटा गीतबाट प्रभावित भएर नै सारा गीतहरू जन्मेका हुन् । मञ्जुल गीतालाई बहिनीको रूपमा साहै माया गर्नुहुन्छ । गीता पनि मञ्जुललाई दाइको रूपमा साहै माया गर्छिन् । यही मायाको पवित्र नदीबाट यी गीतहरूले आ-आफ्ना नयाँ अनुहारहरू देखाउने अवसर पाएका हुन् ।

गीता जति कोमल छिन् उनले लेखेका गीतहरू पनि त्यत्तिकै कोमल छन् । हृदय छुने उनका भावहरूले शब्दहरूमा बसेर हामीलाई टुलुटुलु हेरिरहेको हामी पाठकहरू छर्लङ्ग देख्न सक्छौँ । मञ्जुलका मुस्कान र पीडाले लेखिएका गीतहरू मानिसहरूको हृदयमा स्तम्भ भएर उभिएका छन् । यी दुवै स्रष्टाहरूद्वारा सिर्जना भएका यी गीतहरूले नेपाली गीति क्षेत्रमा प्रवेश गरेर गीतको गरिमालाई अझ उज्यालो पार्न मद्दत गरून, स्रष्टामातासँग म यही प्रार्थना गर्छु।
सुस्मिता नेपाल