नेपाली छन्द कविताको क्षेत्रमा आफ्नो प्रखर उपस्थिति जनाइसकेकी भवानी खतिवडा अब नियात्राकारको रूपमा झुल्किएकी छिन् । कोकगोष्ठीमा समझन्दी टिप्पणी गरेर आफ्नो काव्यिक प्रतिभा प्रस्तुत गरिरहेकी स्रष्टाको यो नियात्राकृति घामभन्दा पहिले पनि उस्तै चखिलो पाएँ । आशीर्वाद छ- यो अक्षारयात्रा कहिल्यै नरोकियोस ।

सत्यमोहन जोशी

नेपाली नियात्रा विधामा उदीयमान नक्षत्रको रूपमा रहेकी भवानी खतिवडाको कलमबाट नेपालका हिमालहरू बोलेको देखेर एकदमै आह्लादित भएको छु। यिनको लेखनीबाट नेपालको विशिष्ट भूगोल, कला, साहित्य र हाम्रो समृद्ध सामाजिक बनौटको स्वरूप झल्किरहोस् भन्ने हार्दिक शुभेच्छा व्यक्त गर्दछु ।

तारानाथ शर्मा

अनुभवको ताउलोमा खारिएर साहित्यको खलियोमा पसेकी भवानी खतिवडा छन्दमा सुललित कविता लेख्ने स्रष्टा हुन् । उनले महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा काव्य सम्मानमात्र होइन, अन्य विधामा पनि थुप्रै सम्मान र पुरस्कार प्राप्त गरिसकेकी छन् । उनमा त्यसको अभिमान छैन । अभाव, अशक्तमाथि सहयोग गरिहाल्छिन् तर प्रतिफलको गुनासो छैन । प्रस्तुत घामभन्दा पहिले यात्रानिबन्ध लेखनको जादुमय शब्दशिल्पले हामीलाई चमत्कृत बनाउँछ तर कस्तूरीलाई आफ्नै सुवासको पत्तो छैन ।

भुवनहरि सिग्देल

यात्राको गतिसँगै छिङ्गछिङ्गदै सम्बन्धित भूभागका प्रकृति र जीवनलाई हृदयसित एकाकार तुल्याई निजात्मक रागले पर्याप्त मात्रामा रैगाएर परिष्कृत-प्रवाहमय भाषा र रसमय उन्मुक्त शैलीमा कवित्वको छिनोले कॅदिएका हुँदा भवानी खतिवडाका यी नियात्राले मलाई मोहनी लगाएका छन् ।

निर्मोही व्यास