मन्दिरको घण्टी
· 2 min read
अचेल त म
एकदम निर्जन तलाउजस्तो
सुनसान बाटोजस्तो / कोही नहिंडेको बन्जर जमिनजस्तो
आफैले नचिनेको / अपरिचित भइहालें
एकदम शान्त / आर्यमौन पालना गरिबसेको
विपश्यनाको साधकजस्तो भइसकें
आफ्नै पनि माया लाग्दैन अचेल
(बरु कहिलेकाहीँ अरुको लाग्छ
धेरैजसो तिमीलाई सम्झिन्छु र तिम्रो लाग्छ )
एकदम निर्जन तलाउजस्तो
सुनसान बाटोजस्तो / कोही नहिंडेको बन्जर जमिनजस्तो
आफैले नचिनेको / अपरिचित भइहालें
एकदम शान्त / आर्यमौन पालना गरिबसेको
विपश्यनाको साधकजस्तो भइसकें
आफ्नै पनि माया लाग्दैन अचेल
(बरु कहिलेकाहीँ अरुको लाग्छ
धेरैजसो तिमीलाई सम्झिन्छु र तिम्रो लाग्छ )
e-Kavita by nepa~laya is an initiative sustained through an annual subscription. Please subscribe to be part of this initiative and enjoy periodic flow of poems on this platform.
- Full access to e-Kavita library
- Read or listen to new poems released periodically
- Access old poems from e-Kavita poets
- Subscription valid for 1 year
- Read or listen to this poem.